Mae fy siwrnai gyda iechyd meddwl

Dechreuais gael problemau gyda fy iechyd meddwl am y tro cyntaf pan oeddwn yn fy arddegau.

Ar y dechrau doeddwn i ddim yn siwr beth oedd yn digwydd. Roeddwn yn teimlo na allwn i ymdopi â'r straen o wneud yn dda yn yr ysgol, neu y straen o ffitio i mewn yn dda gyda fy cyfoedion. Rwy'n teimlo fy mod yn boddi, nid oeddwn yn gallu anadlu, er ei fod yn teimlo fel pawb o gwmpas fi yn iawn ac yn parhau â'u bywydau

Roeddwn yn ddigalon ac yn teimlo'n bryderus iawn. Ar y pryd, roeddwn yn gwneud yn dda iawn yn yr ysgol ac yn cael marciau da, ond wrth i mi ddechrau teimlo'n waeth ac wrth i'm iechyd meddwl ddirywio, dechreuodd fy ngraddau waethygu. Doeddwn i ddim yn gallu wynebu mynd i ddosbarthiadau a doeddwn i ddim yn gallu canolbwyntio.

"Mae siarad â'r bobl agosaf ataf i, a gyda phobl ledled Cymru am fy mhroblemau iechyd meddwl wedi helpu yn fawr iawn."

Roedd delio gyda’r emosiynau cryf hyn yn heriol. Er mwyn ymdopi, dechreuais niweidio fy hun a rheoli’r bwyd roeddwn yn ei fwyta. Cyn bo hir sylweddolodd yr ysgol bod gen i broblem, a cefais fy nghyfeirio at y gwasanaeth iechyd meddwl i blant a phobl ifanc.

Dechreuais weld nyrs o’r gwasanaeth gofal sylfaenol, ond ar ôl tair wythnos penderfynwyd bod angen mwy o help arna i. Dechreuais weld seiciatrydd yn y gwasanaeth eilaidd pan oeddwn yn 15 oed.

Cefais ddiagnosis o iselder, pryder ac anorecsia. Ond sylweddolodd y seiciatrydd bod rheswm wrth wraidd fy mhroblemau, wedi hyn cefais ddiagnosis o awtistiaeth. Roedd hyn yn sioc fawr i mi a fy nheulu, ond esboniodd y diagnosis pam roeddwn wedi teimlo’n wahanol trwy gydol fy mywyd.

"Weithiau mae'n teimlo fel petai'r byd yn eich llyncu'n gyfan, ond cofiwch, mae gofyn am gymorth a siarad â rhywun yn gallu gwneud byd o wahaniaeth."

Yn ystod y flwyddyn ganlynol aeth fy mhroblemau iechyd meddwl yn waeth nes i mi gael diagnosis o seicosis. Collais y gallu i weld y gwahaniaeth rhwng yr hyn a oedd yn wir a beth oedd yn rhan o fy nychymyg. Roedd rhaid i mi fynd i uned seiciatrig ar gyfer pobl ifanc. Treuliais bedwar mis yn yr ysbyty.

Erbyn hyn rwyf wedi bod mas o’r ysbyty ers pedair blynedd. Mae wedi bod yn hynod o galed, gyda llawer o uchafbwyntiau ac isafbwyntiau. Ni allaf ddweud fy mod yn hollol well, ond rwyf wedi dysgu cymaint. Rwyf nawr yn medru rheoli fy mhroblemau iechyd meddwl gyda help gan fy nheulu, ffrindiau a’r gwasanaethau iechyd meddwl.

Mae siarad â'r bobl agosaf ataf i, a gyda phobl ledled Cymru am fy mhroblemau iechyd meddwl wedi helpu yn fawr iawn.

Rwyf yn ymgyrchydd iechyd meddwl a fy nod yw i sicrhau bod pobl yn teimlo'n gyfforddus yn siarad am iechyd meddwl yn yr un ffordd rydym yn gallu siarad am iechyd corfforol.

Rwyf hefyd yn ymgyrchu dros wasanaethau iechyd meddwl gwell ledled Cymru. Rwy'n defnyddio’r adegau anodd i gymell fy hun i wneud mwy dros bobl eraill fel fi, pobl sy'n byw gyda phroblemau iechyd meddwl. Rwyf yn gweld yr adegau anodd fel cyfle i ddysgu sgiliau ymdopi gwell a chyfle i ddysgu mwy am fy hunan.

Weithiau mae'n teimlo fel petai'r byd yn eich llyncu'n gyfan, ond cofiwch, mae gofyn am gymorth a siarad â rhywun yn gallu gwneud byd o wahaniaeth. Ar y pryd teimlais nad oedd unrhyw obaith, ond erbyn hyn rwyf yn y coleg yn astudio'n galed er mwyn mynd i'r brifysgol y flwyddyn nesaf.

Haf diwethaf teithiais ledled Canada gyda ffrind. Ac rwyf yn gwneud gwahaniaeth i fyd iechyd meddwl wrth ymgyrchu. Nid ydych yn gwybod beth fydd yn digwydd nesaf, felly peidiwch â rhoi'r gorau i obeithio, bydd pethau'n newid gyda gwaith caled ac amynedd. 

Gall siarad am iechyd meddwl fod yn anodd, ond gallai wneud gwahaniaeth mawr. Dyma pam yr ydym yn gofyn i chi i gael sgwrs am eich iechyd meddwl. Dod o hyd i gwybod mwy am sut i ddechrau sgwrs am iechyd meddwla Diwrnod Amser i Siarad.