Siaradodd James o Yard Act â’m calon

Rydw i wrth fy modd yn teithio, yn cysgu ac yn helpu eraill. Dyna pam y dechreuais wirfoddoli, gweithio i TWE sy’n sefydliad di-elw, a chymryd rhan yn y prosiect hwn.

“Mae wedi bod yn anodd ymdopi â’m problemau iechyd meddwl wrth dyfu’n oedolyn.”

Dechreuodd fy stori iechyd meddwl pan oeddwn i’n 12 oed. Ers hynny, rydw i wedi bod yn delio â bwlimia, anhwylder personoliaeth emosiynol ansefydlog, iselder a gorbryder. Mae ceisio ymdopi â hynny i gyd ar yr un pryd â mynd i’r ysgol, cyrraedd eich arddegau a thyfu'n oedolyn – wedi bod yn daith anodd doeddwn i ddim yn disgwyl mynd arni. Mae wedi bod yn sefyllfa anodd iawn ond rydw i yma.

I ddechrau, doeddwn i ddim yn gwybod beth oedd yn bod a doeddwn i’n methu credu beth oedd yn digwydd. Fy rhieni a ddaeth o hyd i gymorth imi drwy CAMHS - y gwasanaethau iechyd meddwl plant a’r glasoed. Fe wnaethon nhw roi cymorth i mi a’m helpu i ddeall beth oedd yn digwydd tu mewn i fy mhen.

Diflannu oddi ar y radar

Dros y blynyddoedd roeddwn i wedi dysgu beth oedd iechyd meddwl, beth oedd fy iechyd meddwl i, a beth roedd yn ei wneud i mi. Pan gyrhaeddais 16 neu 18 oed, cefais fy symud i’r adran iechyd meddwl i oedolion ac ers hynny mae’r cymorth wedi bod yn anwadal.

Yn ystod y flwyddyn ddiwethaf mae wedi bod yn anodd iawn cael cymorth. Newidiodd bethau o gael therapi wythnosol a oedd yn gymaint o help i gael dim ymhen mis. Roedd hynny’n dorcalonnus. Roeddwn i’n teimlo nad oeddwn i’n bwysig i neb mwyach. Rydych chi’n diflannu oddi ar y radar. Dydych chi ddim yn bodoli mwyach.

“Roeddwn i wedi synnu clywed James yn dweud fy ngeiriau ac yn cynnwys fy nghath Blue hefyd.”

Wrth i mi weld pobl eraill yn mynd drwy’r hyn rydw i wedi bod drwyddo, roeddwn i eisiau gwneud gwahaniaeth. Doeddwn i ddim eisiau eistedd yno’n cwyno. Roeddwn am weithredu, ac rwy’n gobeithio mai dyna rwy’n ei wneud ar hyn o bryd. Rydw i wrth fy modd yn codi ymwybyddiaeth ac yn gobeithio y gwnaiff hynny wahaniaeth.

Roedd hi’n anhygoel cael gweithio ar y prosiect hwn gyda James o Yard Act.

Pan gefais wahoddiad i Lundain i gwrdd â James i ffilmio fy stori, yr unig beth roeddwn i’n gallu meddwl oedd “beth ar y ddaear sy’n digwydd?!”.

Digwyddodd pethau mor gyflym. Alla i ddim coelio ble rydyn ni erbyn hyn. Roeddwn i wedi synnu clywed James yn dweud fy ngeiriau ac yn cynnwys fy nghath Blue hefyd. Pan ddangosais i mam a dad, doedden nhw ddim yn credu’r peth.

Rydw i hefyd wedi’i ddangos i rai o’m ffrindiau, ac roedden nhw’n deall bod hyn yn ddifrifol. Dros y blynyddoedd rydw i wedi bod yn siarad am iechyd meddwl, ond dydw i ddim yn credu bod pobl wir wedi deall mai dyma fy realiti a’r realiti i nifer fawr ohonom. Felly mae’n golygu cymaint cael gweithio ar y prosiect hwn.

Hanes bywyd ar fideo

Pan ysgrifennodd James y geiriau hynny a phan ddarllenais i nhw am y tro cyntaf, roeddwn i wedi synnu. Llwyddodd i drosi'r stori y gallwn i siarad amdani am oriau ac oriau yn fideo 30 eiliad. Dyna chi dalent! Alla i ddim diolch ddigon i James am wneud hynny i mi. Nid yn unig am ei fod yn rhan o Yard Act ond am ei fod wedi cynnwys emosiwn go iawn wrth adrodd fy stori. Mae’n fwy na dim ond geiriau ar ddarn o bapur. Mae'n stori, yn ymwybyddiaeth, yn fywyd. Rwy’n gobeithio y bydd yn helpu pobl, ac rwy’n gobeithio y galla i helpu pobl.